April is marathonmaand. De laatste traditionele lange duurloop is voor velen ‘in the pocket’. De een haalt er vertrouwen en bevestiging uit. En een ander is onzekerder geworden, want de testloop ging niet zoals gepland. Het mentale aspect van de marathon is begonnen.
Na een lange periode van veel en hard trainen is het tijd om te rusten. Dit betekent voor vele lopers dat de zogenaamde taperfase is aangebroken. Na maandenlang slaaf geweest te zijn van je trainingsschema, zegt je coach dat je mag uitrusten. De tijd voor fysiek herstel en mentale voorbereiding is aangebroken.
Als coach van beginners tot marathoncracks verschuift mijn rol in zo’n taperperiode van Running Coach naar Psycholoog. In de laatste weken voorafgaand een belangrijk wedstrijd loop je alleen nog maar om de conditie te onderhouden. Als coach moet ik zorgen dat het koppie erbij blijft. Want er zijn lopers die uitrusten nog wel eens verwarren met ontspannen…
Samen met mijn assistent-coach Johann de Jong van mijn eigen Running Academy, merken wij dat in die laatste weken – waarin er juist gerust moet worden – lopers opeens met allerlei onverklaarbare pijntjes langskomen voor een behandeling. Johann is ook fysiotherapeut en bewegingswetenschapper. Zijn agenda loopt altijd vol met hardlopers in de maanden januari. Dat is de periode voorafgaand de Midwintermarathon. Iedereen heeft opeens allerlei klachten waar ze daarvoor niet één keer zijn langsgekomen. Vaak blijken het dan klachten te zijn die ze maanden geleden al hadden kunnen vermoeden.
Of zoals mijn collega altijd zegt: “die laatste paar weken voorafgaand een wedstrijd is het altijd een uitdaging om de kikkers in de kruiwagen te houden”.
Hij bedoelt daarmee dat hardlopers soms gekke sprongen kunnen maken. Een feestje waar ze te lang blijven hangen op de dansvloer, een bedrijfsuitje waar ze even stoer een sprintje trekken tegen een collega om te laten zien dat ze in vorm zijn, even een tandje erbij op de atletiekbaan omdat ze zich steeds fitter voelen. En pats! Weer een loper me een strain in zijn kuit. Ai.
Het is heel verlokkelijk om tijdens die laatste 2 á 3 weken voor de marathon je benen te gaan testen in een training of wedstrijd. En daarom geef ik de volgende quote ook altijd mee aan hardlopers om over na te denken.
“De boer trekt toch ook niet de worteltjes uit de grond om te kijken of ze zijn gegroeid?”
Rusten is als de worteltjes water geven en nieuwsgierig zijn naar de groeiende vorm, niet wetende waartoe je in staat bent. Het vergt veel discipline om zo je wedstrijd in de laatste weken te benaderen, maar uit ervaring weet ik dat de mensen die dat durven heel vaak boven zichzelf uitstijgen.
Deze blog is geschreven in opdracht van marathonworld.nl
